Rozmowa z WOJCIECHEM POKORĄ, odpowiedzialnym za politykę informacyjną OZZZPRC
MY NADAJEMY TON
• Prezydium OZZZPRC powierzyło Ci podjęcie działań mających na celu poprawę wizerunku oraz przepływu informacji wewnątrz Zrzeszenia jak i na zewnątrz. Dlaczego spójna polityka informacyjna jest tak ważna?
– Najważniejsze w sferze public relations, bo tak należy nazwać te dziedzinę, którą zajmuję się wspólnie z Prezydium i Zarządem Zrzeszenia, jest kształtowanie pozytywnego, solidnego i wiarygodnego wizerunku naszej centrali związkowej. Naszym zadaniem jest kreowanie wyobrażenia o organizacjach ruchu ciągłego. Dziś, gdy rozmawiamy o związkach ruchu ciągłego z osobami spoza branży, najpierw spotykamy się z pytaniem: A co to jest ruch ciągły? To nazwa „nieosłuchana”, ludziom z niczym się nie kojarzy. Jej rozumienie zawężone jest do pewnego grona. Uważam, że organizacjom skupionym pod sztandarem OZZZPRC powinno zależeć na tym, by zewnętrzne otoczenie wiedziało, dlaczego pod tymi sztandarem się jednoczą. Nikt nie pyta, co to jest Solidarność czy OPZZ. Nie trzeba tego tłumaczyć. Abstrahuję w tym momencie od emocji, które wywołują te dwie nazwy, bo są one różne, czasem skrajne, ale są.
Wielkość i pozycja OZZZPRC, a także fakt przynależności do FZZ i EKZZ sprawiają, że powinniśmy stworzyć zapotrzebowanie na informacje o działalności Zrzeszenia. Należy uświadomić nie tylko ludzi pracy, ale także opinię publiczną i dziennikarzy, że w przemyśle nie funkcjonują tylko dwie organizacje, znane z wystąpień ich liderów w mediach centralnych. Wręcz przeciwnie, te organizacje często są mniejsze i słabsze merytorycznie niż organizacje ruchu ciągłego.
• Co można osiągnąć, realizując konsekwentnie przyjęte założenia polityki informacyjnej?
– Wielu inicjatyw Zrzeszenia nie widać na zewnątrz. Tak było np. podczas pikiety solidarnościowej z postulatami EKZZ, gdzie OZZZPRC było jedną z najliczniej reprezentowanych organizacji. Pozwalamy, by przykrywano nasze działania innymi emblematami. Nawet gdy jesteśmy, to nas nie ma. Trzeba to zmienić. Po pierwsze, położyłbym nacisk na spójną politykę wizerunkową. Począwszy od strony internetowej Zrzeszenia, poprzez strony poszczególnych organizacji, wystąpienia pod wspólnym logo niezależnie od miejsca, w którym pracujemy. Każdy powinien promować OZZZPRC w swoim środowisku. A to wcale nie wiąże się z jakimiś kosmicznymi kosztami czy nadmiarem dodatkowych obowiązków. Wystarczy informować o swoich działania i nie zapominać w tym o Zrzeszeniu.
Po drugie, OZZZPRC ma tę ogromną wartość, że ma w swoim gronie wielu specjalistów. To potencjał, który jest zupełnie niewykorzystany. Chcę go pobudzić. Każdy będzie miał szansę wypowiadania się na bieżące tematy z perspektywy swojej branży, wielu z członków Zrzeszenia ma niesamowite doświadczenie, które w moim mniemaniu, mogłoby służyć nie tylko najbliższemu otoczeniu, ale i innym. Chciałbym stworzyć mechanizm, dzięki któremu będzie taka szansa. To blogi. Nie ma jeszcze takiego miejsca w przestrzeni publicznej, gdzie moglibyśmy zapoznać się z opiniami ludzi pracy z wielu branż. Na bieżąco. I my mamy szansę takie miejsce stworzyć. Gwarantuję powodzenie i w niedługim czasie medialną karierę najlepszych.
• Jakie konkretne działania należy podjąć Twoim zdaniem?
– Przede wszystkim wzmocnić wizerunek i znajomość marki. Wystarczy, że każda organizacja postara się o własną stronę internetową i np. profil na Facebooku czy Twitterze. Zalewamy tym samym sieć informacjami o tym, co dzieje się w naszych związkach i o tym, kim jesteśmy. My nadajemy ton narracji na nasz temat. To bardzo ważne, bo wielu liderów organizacji związkowych spotyka się zapewne z niesprawiedliwymi ocenami prowadzonych przez siebie działań, czy wręcz oczernianiem ich wizerunku.
Ważne, co już zaznaczyłem wcześniej, by występować pod spójnymi hasłami i sztandarami. Każda organizacja powinna mieć roll-up Zrzeszenia, który powinien być obecny wszędzie tam, gdzie liderzy tej organizacji – na uroczystościach, konferencjach, wystąpieniach. Tak, by wzmocnić i utrwalić wizerunek. Należy informować media o podejmowanych inicjatywach i działaniach, nie bać się rozsyłania informacji prasowych i przygotowywania konferencji prasowych. Dziennikarze mogą być sojusznikami w działaniu i pokażę, że można to osiągnąć. To tylko niektóre, najprostsze działania.
• W jaki sposób zamierzasz wspomóc organizacje członkowskie? Bo Twoja rola nie sprowadza się jedynie do pracy na rzecz Zrzeszenia, ale i jego członków…
– Powtórzę jeszcze raz. Ważne jest wypracowanie polityki informacyjnej, modelu działań i wspólnej narracji dla podejmowanych działań. Jeśli np. organizacja wchodzi w spór zbiorowy z pracodawcą, to czemu nie poinformować o tym nie tylko na swojej stronie internetowej, ale także miejscowe media. Przecież spór zbiorowy to jeden ze sposobów rozwiązywania ważnych problemów społecznych. Powiedzmy o nich głośno. A gdy już mówimy, to przypomnijmy, że jedną ze strategii walki o prawa pracownicze, rekomendowaną przez ubiegłoroczne „walne” OZZZPRC jest właśnie wchodzenie w spory zbiorowe. To nic nie kosztuje, a już mamy przykład realizacji wspólnej polityki zarówno informacyjnej i wizerunkowej. Jestem do dyspozycji wszystkich organizacji należących do Zrzeszenia. Pomogę przygotować informacje prasowe, zdobyć kontakty do mediów, przygotować konferencję. Czasem wystarczy telefoniczna konsultacja. Dane kontaktowe rozesłałem drogą mailową do przewodniczących wraz z ankietą. Ale to nie wszystko. Ważne są również szkolenia. Na pewno wkrótce przygotuję propozycję szkoleń medialnych i wizerunkowych. Bo ważne jest, by rozmawiać z mediami, ale jeszcze ważniejsze, by wiedzieć jak to robić.
• Na ukończeniu są prace nad nową stroną internetową Zrzeszenia. Z tego co wiem, zmieniłeś filozofię jej funkcjonowania.
– Tak, wprowadziliśmy pewne nowe rozwiązania, a z niektórych zrezygnowaliśmy. Strona ma być wizytówką i centrum informacyjnym. Jeśli ktoś ma ochotę się wyżyć, to odsyłam na salę gimnastyczną lub na dyskotekę. Strona OZZZPRC służyć ma zdobywaniu informacji i pogłębianiu wiedzy. Będzie zawierała komponenty multimedialne, dział prawny i zawierający dokumenty (oba niedostępne dla osób z zewnątrz), ale też kilka zupełnych nowości takich jak np. kalendarium, gdzie chciałbym zaproponować umieszczanie zapowiedzi najważniejszych wydarzeń z życia Zrzeszenia i poszczególnych sekcji, ale także kalendarium przewodniczącego. Czasem warto wiedzieć, że np. w przyszłym tygodniu będzie brał udział w spotkaniu czy konferencji w pobliżu i wykorzystać tę okazję do spotkania. Kolejnym nowatorskim rozwiązaniem, myślę, że na skalę Polski będzie uruchomienie platformy blogowej, o czym wspominałem wcześniej. Tu będzie miejsce na merytoryczną i moderowaną dyskusję.
• Zaczynasz współpracę ze Zrzeszeniem. Jakie są Twoje oczekiwania?
– Otwartość i współpraca. Podam przykład, w lutym rozesłałem ankietę do przewodniczących organizacji zakładowych. Do dziś odpowiedziało dziesięć osób. Podobno to dużo, wolałbym jednak, żeby ta statystyka się odwróciła. Wszystkie działania konsultowane są z członkami Prezydium, więc liczę, że uda nam się je wdrożyć bez większych oporów.
• Dziękuję za rozmowę. (MZ)
