Szanowni Państwo,
ćwierć wieku temu zrodziła się myśl obrony interesów dosyć specyficznej grupy pracowników, jaką są osoby zatrudnione w systemie czterobrygadowej organizacji pracy (lub podobnym). Do tworzącej się ogólnopolskiej organizacji, oprócz szerokiej reprezentacji energetyków, w krótkim czasie przystąpili przedstawiciele innych branż m.in. górnictwa, hutnictwa, wielkiej syntezy chemicznej, przemysłu koksowniczego i naftowego. Powstały struktury nowej, prężnej centrali, która na trwałe wpisała się w krajobraz polskiego ruchu związkowego.
Dziś świętujemy 25-lecie Ogólnokrajowego Zrzeszenia Związków Zawodowych Pracowników Ruchu Ciągłego i wszyscy mamy świadomość, że jubileusz ten nie byłby możliwy bez zaangażowania, pracy i poświęcenia wielu pokoleń działaczy.
Nasi reprezentanci byli i są merytorycznymi kreatorami w różnego rodzaju gremiach zarówno krajowego, jak i międzynarodowego dialogu społecznego. Pracowaliśmy i pracujemy w Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych oraz jej zespołach, w komisjach sejmowych i senackich, Międzynarodowej Organizacji Pracy i wielu innych. Współpracujemy z przedstawicielami świata nauki, zdając sobie sprawę z tego, jak ważne w naszej pracy jest otwarcie się na spojrzenie innych środowisk. Korzystamy z opinii oraz opracowań naukowych i prawnych, świat bowiem idzie do przodu, a my – jako reprezentanci ludzi pracy – chcemy za nim nadążać. I jestem przekonany, że nadążamy… Działacze Zrzeszenia byli współzałożycielami Forum Związków Zawodowych – najmłodszej reprezentatywnej centrali związkowej w Polsce. Od samego początku mamy swoją reprezentację w ścisłych władzach Forum.
Jako Ogólnokrajowe Zrzeszenie Związków Zawodowych Pracowników Ruchu Ciągłego byliśmy organizatorami i uczestnikami niezliczonych pikiet, manifestacji i protestów, odbywających się od zakładów pracy, poprzez ulice Warszawy, a na Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Pałacu Prezydenckim kończąc. Wspominam o tym z dumą, bo to dowód, że potrafimy się zjednoczyć i zademonstrować naszą determinację w dążeniu do celu, choć, jak sądzę, nie ulica powinna być miejscem inicjowania rozmów i negocjacji. Niestety rządzący niejednokrotnie nie pozostawiają nam wyboru.
Od siedmiu lat mam zaszczyt być przewodniczącym Zrzeszenia. Kieruję pracą naszej centrali, mając świadomość wielkiej odpowiedzialności i oczekiwań w stosunku do podejmowanych przez nas działań. Realizowanie idei ruchu związkowego, obrona interesów pracowniczych i walka o lepsze warunki pracy, w tym zminimalizowanie negatywnych czynników wynikających z pracy zmianowej są trudnym i niewdzięcznym zadaniem zwłaszcza teraz, gdy w Polsce trwa ofensywa polityczna mająca na celu unicestwienie związków zawodowych. Jednak ciągłe przeciwności wynikające z działań liberalnych rządów sprawiają, że jako działacze związkowi hartujemy się w walce o godne warunki pracy i płacy naszych członków.
Zmienia się świat. Zmienia się Polska. Zmienia się Ogólnokrajowe Zrzeszenie Związków Zawodowych Pracowników Ruchu Ciągłego. Wielu naszych działaczy odeszło już na zasłużone emerytury, inni odejdą w niedługim czasie, pojawia się związkowa młodzież. Trwa wymiana pokoleniowa. Ważne jest teraz, żeby w duchu idei ruchu związkowego wychowywać i zostawiać po sobie godnych następców, tak aby nie zatraciły się wartości naszych kolegów założycieli sprzed 25 lat. Chcemy bowiem spotkać się za kolejne ćwierć wieku i powiedzieć sobie wtedy z czystym sumieniem: Swoją robotę wykonaliśmy dobrze…
Roman Michalski
Przewodniczący OZZZPRC
