Magazyn Zmiany, wrzesień, tekst nr 4
Na pytania odpowiada Anna Łabudź-Nowicka z kancelarii Radców Prawnych Jurałowicz, Hermann i Wspólnicy Sp.k.
Od 7 września obowiązują znowelizowane przepisy Kodeksu Pracy. Zmiany, jak mówi ustawodawca, są propracownicze. Zgodzi się Pani z tym stwierdzeniem?
Tak, w takim zakresie, w jakim wprowadzono zmiany, przepisy mają na celu ułatwienie pracownikom realizacji uprawnień pracowniczych.
Po nowelizacji łatwiej zgłosić naruszenie regulacji antymobbingowych i antydyskryminacyjnych. Na czym w tym obszarze polegają zmiany?
Zmiana przepisów art. 11(3) i 18(3a) KP polega na wykreśleniu z treści przepisu zwrotu „a także bez względu na”, poprzez co usuwa się wątpliwość, która powstała na tle brzmienia tych przepisów – czy katalog wymienionych w tym przepisie przyczyn niedyskryminacji ma charakter zamknięty, czy otwarty; stworzono tym samym otwarty katalog przesłanek uzasadniających dyskryminację; w konsekwencji wprowadzonych zmian każde nieuzasadnione obiektywnymi przyczynami nierówne traktowanie pracowników będzie uznawane za dyskryminację. Nie zmieniono tutaj jednak nic w zakresie zgłaszania roszczeń z tytułu dyskryminacji. Zmieniono treść przepisu art. 94(3) par. 4 KP dotyczącego mobbingu poprzez dodanie możliwości dochodzenia od pracodawcy odszkodowania nie tylko w sytuacji, gdy wskutek mobbingu pracownik rozwiązał umowę o pracę (jak było dotychczas), ale także wówczas gdy pracownik “doznał mobbingu”. Oznacza to, ze pracownik może dochodzić od pracodawcy roszczeń odszkodowawczych (tj. gdy poniósł szkodę) z tytułu działań mobbingowych, niezależnie do tego czy stosunek pracy nadal trwa, czy też został on rozwiązany.
Jest też zapis dotyczący wydawania świadectw pracy i ewentualnych sankcji, które mogą spotkać pracodawcę, gdy się z tego obowiązku nie wywiąże.
Zmiany w zakresie świadectw pracy są dość istotne: 1) pracodawca ma obecnie obowiązek wydania świadectwa pracy w dniu ustania stosunku pracy (a nie jak dotychczas niezwłocznie), a tylko jeśli z przyczyn obiektywnych nie może świadectwa pracy w tym dniu wydać, istnieje możliwość doręczenia go pracownikowi w terminie 7 dni; naruszenie tego obowiązku nadal pozostaje wykroczeniem przeciwko prawom pracownika, 2) wydłużono termin do wystąpienia przez pracowników do pracodawcy z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy oraz z żądaniem do sądu pracy sprostowania świadectwa pracy z 7 do 14 dni, 3) wprowadzono dwa dodatkowe roszczenia, z którymi pracownik może wystąpić do sądu: – z żądaniem zobowiązania pracodawcy do wydania świadectwa pracy- w przypadku gdyby pracodawca nie zrealizował swojego obowiązku, – z żądaniem ustalenia uprawnienia do otrzymania świadectwa pracy – w przypadku gdy pracodawca nie istnieje (nastąpiła likwidacja podmiotu będącego pracodawcą bądź brak organów lub osób umocowanych do działania w jego imieniu).
Zmiany dotyczą również urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego. Co się zmieniło?
Zmiany, które weszły w życie z dniem 7.09.2019 r. nie dotyczą wprost tych kwestii; chodzi wyłącznie o to, że w niektórych przepisach KP przyznających szczególne uprawnienia pewnej grupie pracowników (np. wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy w przypadku przywrócenia do pracy) rozszerzono krąg pracowników korzystających z tych uprawnień o tzw. pracownika – innego członka najbliższej rodziny, o którym mowa w art. 175(1) pkt 3 KP.
fot. pixabay.pl
