Magazyn Zmiany, maj/06
Rząd przyjął nowelizację Kodeksu Pacy, która porządkuje kwestie związane z pracą zdalną. Po pandemii koronawirusa wszyscy oczekiwali tych zmian; w wielu firmach organizacja pracy do dziś pozostaje zmieniona, a część pracowników jest na tzw. home office.
Jak czytamy na stronach rządowych, projekt wprowadza definicję pracy zdalnej jako takiej, która wykonywana jest całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą. Możliwa będzie praca całkowicie zdalna lub hybrydowa, zgodnie z potrzebami i możliwościami obu stron. Pracodawca, w szczególnych przypadkach, będzie mógł oddelegować pracownika do pracy zdalnej. “Szczególne przypadki” na przykład okres obowiązywania stanu nadzwyczajnego, stanu epidemii czy np. pożaru lub zalania w zakładzie pracy.
Korzystny – z punktu widzenia pracownika – jest zapis o konieczności uwzględnienia wniosku o pracę zdalną. Katalog uprawnionych znajduje się poniżej.
Pracodawca będzie co do zasady musiał uwzględnić wniosek o pracę zdalną złożony m.in. przez:
- pracownika – rodzica dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności,
- pracownicę w ciąży,
- pracownika wychowującego dziecko do 4. roku życia,
- pracownika sprawującego opiekę nad innym członkiem najbliższej rodziny lub inną osobą pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym, posiadających orzeczenie o niepełnosprawności albo o znacznym stopniu niepełnosprawności,
Pracodawca będzie mógł takiemu pracownikowi odmówić pracy zdalnej tylko jeżeli jej wykonywanie nie będzie możliwe ze względu na rodzaj pracy albo organizację pracy. O przyczynie odmowy pracodawca będzie musiał poinformować pracownika.
Jakie będą obowiązki pracodawcy?
Obowiązkiem pracodawcy ma być zapewnienie pracownikowi potrzebnych materiałów i narzędzi pracy – także urządzeń i sprzętu komputerowego. Co ważne, będzie musiał pokryć także koszty energii elektrycznej oraz usług telekomunikacyjnych niezbędnych do wykonywania pracy poza biurem. Za wykorzystywanie prywatnych narzędzi – jeżeli zapewniają bezpieczeństwo pracy – pracownikowi należy się ekwiwalent pieniężny ustalony z pracodawcą.
